ช่วยเล่าประสบการณ์การเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่นให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ

เริ่มแรกสอนที่โรงเรียนภาษาญี่ปุ่นที่ประเทศไทยประมาณ 2 ปีค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็กลับมาสอนที่ซัปโปโร ประมาณ 8 ปีได้ ระหว่างนั้นก็ได้พบกับผู้คนมากมาย สนุกมากๆเลยค่ะ

​

ทำไมถึงมาเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่นได้คะ?
ตอนม.ต้น อยู่ๆก็รู้สึกหลงไหลประเทศอินเดียขึ้นมา จากนั้นก็เลยเดินทางท่องเที่ยวไปหลายๆประเทศในแถบเอเชียเป็นหลัก ระหว่างที่เดินทาง ก็เริ่มรู้สึกว่า “อยากลองใช้ชีวิตที่นี่ดูสักครั้งจัง”  จุดเริ่มต้นน่าจะเป็นตรงนี้ค่ะ เหตุผลแรกสุดที่เริ่มสอนนั้นมาจากความรู้สึกที่ “อยากลองใช้ชีวิตในต่างประเทศ” แต่เมื่อได้มองประเทศญี่ปุ่นและภาษาญี่ปุ่นใหม่ โดยมองจากมุมมองของต่างประเทศดูก็รู้สึกสนุกขึ้นมา ซึ่งก็ได้สอนภาษาญี่ปุ่นมาจนถึงปัจจุบันค่ะ

​

บอกจุดเด่น จุดด้อยให้ฟังหน่อยได้ไหมคะ
จุดด้อยคือการเป็นคนที่ทำเรื่องอะไรไปเรื่อยๆโดยไม่มีแบบแผน แต่ในทางกลับกันเมื่อประสบปัญหาก็จะไม่ผลีผลามใจร้อน ซึ่งก็ถือเป็นจุดแข็งค่ะ

​

แล้ววันหยุดสุดสัปดาห์ ทำอะไรบ้างคะ
จะใช้เวลานอนซะส่วนใหญ่ค่ะ ยิ่งฤดูหนาวนี่แทบไม่ออกบ้านเลย ชีวิตประจำวันเหมือนเป็นหมีจำศีล ปกติจะอ่านหนังสือหรือมังงะอยู่ที่บ้านค่ะ

​

มีสิ่งใดที่อยากแนะนำเกี่ยวกับฮอกไกโดหรือที่ซัปโปโรบ้างคะ
ไม่เชิงว่าเป็นการแนะนำนะคะ จะพูดถึงสเน่ห์ของที่นี่มากกว่า ซัปโปโรเป็นเมืองขนาดพอดีกับการอยู่อาศัย อยู่ใกล้ภูเขาและทะเล แต่ก็ไม่ถึงกับลำบากเหมือนอยู่ในชนบท ความพอดีคือข้อดีของที่นี่ค่ะ

​

ชอบภาษาญี่ปุ่นที่ตรงไหนคะ? แล้วมีคำภาษาญี่ปุ่นที่ชอบไหมคะ?
สิ่งที่รู้สึกว่าสะดวกก็คือ การใช้คันจิ ค่ะ เพราะถึงแม้จะไม่รู้ความหมายของคำมาก่อน แต่มีคำจำนวนมากที่พอจะเข้าใจความหมายได้จากตัวคันจิ นับว่าสะดวกมากๆค่ะ 
ส่วนที่รู้สึกว่าน่าสนใจก็คือ คำว่า “โบโตะสุรุ” (เหม่อลอย) หรือ “โกะโระโกะโระสุรุ” (กลิ้งไปกลิ้งมา ขี้เกียจ) เป็นต้นค่ะ คือ การสร้างคำโดยเติม “สุรุ” เพื่ออธิบายว่าไม่ทำอะไรเลยเข้าไปมันน่าสนใจดี

​

ถ้ามีนิยายหรือมังงะญี่ปุ่นที่ชอบ ช่วยบอกหน่อยได้ไหมคะ
อืม เลือกไม่ถูกเลย…ถ้าเป็นมังงะที่อ่านช่วงนี้ก็ “ Golden Kamui” ค่ะ เรื่องนี้ใช้ฮอกไกโดที่ย้อนยุคไปนิดนึง เป็นสถานที่ดำเนินเรื่อง แล้วในเรื่องมีเด็กผู้หญิงเผ่าไอนุโผล่มาด้วย ส่วนถ้าเป็นนิยาย ก็จะชอบนิยายของนักเขียนชื่อ ดะไซโอะซะมุ

​

เรื่องดีๆที่ได้รับจากการเรียนภาษาญี่ปุ่นมีอะไรบ้างคะ?
ไม่ใช่เฉพาะ “ภาษาญี่ปุ่น” นะคะ ถ้าพูดถึง “สิ่งดีๆที่ได้จากการเรียนภาษาต่างประเทศ” อย่างแรกเลยคือ ไม่เพียงแต่ไวยากรณ์เท่านั้นแต่ยังได้เห็นวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆที่สะท้อนออกมาผ่านทางภาษาค่ะ อย่างที่สองคือ “สื่อสารด้วยภาษา สื่อสารด้วยใจ” สโลแกนของโรงเรียนเราเลยค่ะ สิ่งสำคัญคือ ก่อนอื่นเราจะกำหนดความรู้สึกที่อยากจะถ่ายทอดลงไป

แล้วเริ่มกล่าวเป็นคำพูดออกมา อย่างเช่น หากเรารู้ภาษาญี่ปุ่นแค่คำว่า “อะริงะโต” (ขอบคุณ) เราจำแล้วพยายามจะสื่อสารออกมาเป็นภาษาญี่ปุ่น ความรู้สึกที่ส่งไปถึงคนฟัง มันมีมากกว่า

ตัวอักษรไม่กี่ตัวที่ออกเสียงมาอีกค่ะ

​

เรื่องดีๆที่ได้จากการเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่นมีอะไรบ้างคะ

มีหลายอย่างเลยค่ะ อย่างช่วงเปิดเรียน ก็จะได้ยินภาษาต่างๆตามห้องเรียนแตกต่างกันไป แต่พอเรียนไปสักพัก นักเรียนกลับใช้ภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษากลางในการสื่อสาร แล้วเราได้เห็นรอยยิ้มทุกคนในวันจบการศึกษาก็รู้สึกดีใจค่ะ 

​

มีเรื่องใดจะฝากถึงทุกๆท่านที่เรียนภาษาญี่ปุ่นไหมคะ

อย่างแรกเลย อยากบอกว่านับถือทุกคนที่เรียนภาษาญี่ปุ่นค่ะ ถ้าดิฉันไม่ใช่คนญี่ปุ่นแล้วละก็คงไม่เรียนภาษาญี่ปุ่นแน่ๆค่ะ ทั้งที่ต้องจำตัวอักษรเยอะแยะมากมายแต่ประเทศที่ใช้ภาษาญี่ปุ่นกลับมีเพียงประเทศเดียว แถมการที่ต้องคอยระวังไม่ให้พูดตรงเกินไปก็เป็นเรื่องสำคัญด้วยนะคะ นับถือคนที่เรียนภาษาญี่ปุ่นจริงๆค่ะ
อีกอย่างคืออยากบอกว่าขอบคุณมากค่ะ การที่มีคนสนใจในประเทศญี่ปุ่น คนญี่ปุ่น รวมถึงการเรียนภาษาญี่ปุ่น ทำให้รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง ท้ายที่สุดนี้อยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
ภาษาถือเป็นเครื่องมือที่ทรงพลัง เป็นทั้งเครื่องมือช่วยปกป้องตัวเองทั้งยังเป็นเครื่องมือช่วยเหลือคนอื่นได้ด้วย หวังว่าเครื่องมือนี้จะช่วยให้ความฝันและเป้าหมายของทุกคนกลายเป็นจริงนะคะ